44 μ.Χ.: Ένας αριθμός από δεξαμενές και πηγάδια εντοπίζονται σε διάφορους ρωμαϊκούς αρχαιολογικούς χώρους στο Μαρόκο, που κατασκευάστηκαν μάλλον για την αποθήκευση ομβρίων υδάτων (Αρχαιολογικοί χώροι: Tamuda, Tanger, Banassa & volubilis και Tamoussida).
Μερικές ιστορικές αναφορές δείχνουν ότι δεξαμενές από πηλό χρησιμοποιήθηκαν για την αποθήκευση ομβρίων υδάτων στην πόλη της Ceuta στο βόρειο Μαρόκο.
Όταν οι Πορτογάλοι κατέλαβαν κάποιες μαροκινές πόλεις των Ακτών του Ατλαντικού, έχτισαν μια μεγάλη δεξαμενή νερού, με τεχνική παρόμοια με αυτή που χρησιμοποιείται για την Matfia – στην πόλη El Jadida.
Οι κάτοικοι της Essaouira (πόλη στις ακτές του Ατλαντικού) χρησιμοποίησαν το σύστημα των Matfias για την αποθήκευση βρόχινου νερού κατά την εποχή του Βασιλιά sidi Mohamed Ben Abdellah (από τη δυναστεία των Αλεβιτών).
Επιγραφές σε ορισμένες Matfias στην περιοχή Abda αναφέρουν το έτος κατασκευής τους (1820).
Μετά από μια περίοδο σοβαρού σχεδιασμού πολλές συλλογικές Matfias χτίστηκαν στην περιοχή της Abda.
Οι Matfas εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται ως μια παραδοσιακή τεχνική για την αποθήκευση του νερού της βροχής, με την προσθήκη μερικών σύγχρονων εργαλείων για την πρόσβαση στα υπόγεια ύδατα (π.χ. κινητήρες ντίζελ).