TΟΠΟΘΕΣΙΑ
Τον 6ο αιώνα π.Χ., υπό την τυραννία του Πεισίστρατου και αργότερα των υιών του, εντυπωσιακά δημόσια έργα κατασκευάστηκαν σε όλη την Αθήνα. Το πιο σημαντικό υδραυλικό έργο ήταν ένα υδραγωγείο, το οποίο έφερε και το όνομά του και μετέφερε νερό από τους πρόποδες του βουνού Υμηττού στο κέντρο της πόλης, κοντά στην Ακρόπολη, καλύπτοντας μια συνολική απόσταση 7,5 χλμ. Το υδραγωγείο είχε αρκετές διακλαδώσεις ώστε να προμηθεύει κρήνες και δεξαμενές στα περίχωρα της πόλης.
Το υδραγωγείο περιελάμβανε μια υπόγεια σήραγγα, μήκους 2.800 μ., και πολλές διακλαδώσεις με τη μορφή των καναλιών. Το νερό περνούσε μέσα από πήλινους αγωγούς με εσωτερική διάμετρο περίπου 20 εκ. που τοποθετούνταν μέσα στη σήραγγα (ή στο κανάλι αντίστοιχα). Οι αγωγοί αυτοί χαρακτηρίζονταν από εξαιρετικό σχεδιασμό με ανοίγματα ώστε να καθαρίζονται, χαρακτικά που υποδήλωναν τη ροή του νερού κ.ά. Η ύψιστης σημασίας δημόσια κρήνη Εννεάκρουνος στην άκρη της Αρχαίας Αγοράς πιστεύεται ότι τροφοδοτούταν από το συγκεκριμένο υδραγωγείο.