TΟΠΟΘΕΣΙΑ
Το νησί της Νάξου καλύπτει μιαν έκταση περίπου 430 km2, με μια ακτογραμμή 148 χλμ., και η πρωτεύουσά του (Χώρα) είναι και το λιμάνι του νησιού. Έχει ορεινό ανάγλυφο, με μια κεντρική οροσειρά που εκτείνεται από βορρά προς νότο. Η υψηλότερη κορυφή της Νάξου, και στην πραγματικότητα όλων των Κυκλάδων, είναι ο Ζευς (ή Ζας), με 1001 μ. υψόμετρο. Το δυτικό μέρος του νησιού αποτελείται κυρίως από εκτεταμένες και εύφορες πεδιάδες, με ακτογραμμή που σχηματίζει μια σειρά από κόλπους. Το ανατολικό τμήμα, αντίστοιχα, έχει ορεινό ανάγλυφο και απότομες και βραχώδεις ακτές, με μικρούς κολπίσκους.
Hydria Virtual Museum
Hydria Virtual Museum
Το νησί παρουσιάζει μεγάλο γεωλογικό ενδιαφέρον, όντας πλούσιο σε κοιτάσματα σμύριδας, μαρμάρου και γρανίτη, τα οποία είναι εκμεταλλεύσιμα. Η Νάξος έχει πλούσιο υδροφόρο ορίζοντα που επιβεβαιώνεται από τον μεγάλο αριθμό των υφιστάμενων πηγών και πηγαδιών. Η σημασία του νερού στην ιστορία και τη ζωή της Νάξου είναι μεγάλη και οι κάτοικοι εκτιμούν ιδιαίτερα και προβλέπουν τις βροχοπτώσεις καθώς, κατά παράδοση, πάντα ασχολούνταν με τις αγροτικές δραστηριότητες.
Η περιοχή Φλεριό στο κεντρικό τμήμα της Νάξου είναι ένας τόπος πλούσιος σε πηγές και βλάστηση, με υψηλή ποιότητα μαρμάρου, μέρος ενός βραχώδους αλλά καταπράσινου τοπίου. Το Φλεριό είναι επίσης μια περιοχή μεγάλης ιστορικής και αρχαιολογικής σημασίας, καθώς μια σημαντική κοινότητα ιδρύθηκε γύρω από το εκεί λατομείο τον 8ο αι. π.Χ. και για αρκετούς αιώνες συνέβαλε στην ανάπτυξη της ελληνικής αρχιτεκτονικής και γλυπτικής.
Στο Φλεριό υπάρχει ένα εντυπωσιακό, μήκους 11 χλμ., υδραγωγείο, η κατασκευή του οποίου χρονολογείται στα τέλη του 6ου αι. π.Χ. Το υδραγωγείο χτίστηκε για να μεταφέρει νερό από τις πλούσιες πηγές του Φλεριού στη Χώρα. Είναι κατασκευασμένο από πήλινους σωλήνες που ενώνονται μεταξύ τους. Το σημείο εκκίνησης του υδραγωγείου ήταν μια λεκάνη απορροής ποταμού λαξευμένη στο βράχο. Από αυτό το σημείο το υδραγωγείο ακολουθούσε μια διαδρομή μέσα από τις περιοχές του Αγίου Θαλελαίου, των Αγγιδίων και διά μέσου της πεδιάδας της Κατσάγρας κατέληγε στην πρωτεύουσα.