ΕΡΓΑ ΝΕΡΟΥ

Το υδραυλικό σύστημα της δεξαμενής αποτελείται από κανάλια με κλίση που συλλέγουν βρόχινο νερό. Κατασκευάστηκε από τους Ρωμαίους για τη συλλογή, την αποθήκευση και τη χρήση του νερού της βροχής, πιθανότατα γύρω στο 63-64 π.Χ.

Η δεξαμενή είναι σκαμμένη σε ασβεστολιθικό πέτρωμα που σχηματίστηκε εκατομμύρια χρόνια πριν, από το νερό της βροχής. Ο βράχος αποτελείται από ανθρακικό ασβέστιο CaCO3, που αφθονεί στην περιοχή. 

Η δεξαμενή έχει ελλειπτικό σχήμα, με διαστάσεις κατά προσέγγιση 100 μ. μήκος, 60 μ. πλάτος και 8 μ. βάθος. Ο ασβεστόλιθος που χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή της έχει συλλεχθεί από τη γύρω περιοχή. Το υλικό πλήρωσης που χρησιμοποιείται στους τοίχους για να αποφεύγονται οι διαρροές, ιδιαίτερα ο γύψος, έχει συλλεχθεί επίσης από τις γύρω περιοχές.

Η περιοχή γύρω από τη δεξαμενή είναι γενικά επίπεδη, και πιστεύεται ότι έχουν γίνει μεγάλες προσπάθειες για την εκσκαφή της σε βάθος 8 μ., καθώς δεν φαίνεται να αξιοποιήθηκε κάποια φυσική κοιλότητα. Η δεξαμενή γέμιζε με νερό την περίοδο των βροχοπτώσεων, είτε απευθείας είτε μέσω των δύο wadis που συνδέονται με αυτή. 

Το καλοκαίρι η δεξαμενή στεγνώνει και τότε ο πυθμένας καθαρίζεται από τα ιζήματα και τα χαλίκια, και έτσι διατηρείται το κατάλληλο βάθος για αποθήκευση νερού. Αρχαιολογικές μελέτες έδειξαν ότι η δεξαμενή παρέμενε ακάλυπτη στο παρελθόν και συνέχισε να αξιοποιείται ως πηγή νερού μέχρι πριν 30-40 χρόνια για διάφορους σκοπούς και ειδικότερα για άρδευση.

Next: ΑΝΘΡΩΠΟΙ