TΟΠΟΘΕΣΙΑ
ΗΚύπρος είναι γνωστή για τη σοβαρή της λειψυδρία, που οφείλεται κατά κανόνα σε περιοδικές ξηρασίες και τους ξηρούς χειμώνες της, σε όλη τη μακραίωνη ιστορία της. Η πόλη της Λάρνακας, στη νότια ακτή της Κύπρου, είναι ο παλαιότερος αδιάλειπτα κατοικούμενος οικισμός του νησιού και μία από τις αρχαιότερες πόλεις στον κόσμο.
Η περιοχή της Λάρνακας κατοικήθηκε για πρώτη φορά στις αρχές της 2ης χιλιετίας π.Χ. Η περιοχή επιλέχτηκε λόγω του άριστου φυσικού λιμανιού της και λόγω της γειτνίασής της με τους ακμάζοντες πολιτισμούς της εποχής του Χαλκού. Ασφαλώς, η επιλογή δεν έγινε με βάση τη διαθεσιμότητα του νερού, παρόλο που κι αυτή ήταν ένας καθοριστικός παράγοντας για τη δημιουργία των πρώιμων οικισμών.
Αρκετά σύντομα οι αρχαιότεροι οικισμοί της 2ης χιλιετίας π.Χ. στην ευρύτερη περιοχή της Λάρνακας έγιναν τα πρώτα αστικά κέντρα της Κύπρου.
Η πόλη ήταν αρχικά γνωστή ως Αλάσια (= τόπος του αλατιού), αλλά μετά την 1η χιλιετία π.Χ. ήταν γνωστή ως Κίτιον (= Δισκοπότηρο/Κιβωτός). Στα μεσαιωνικά χρόνια ήταν γνωστή ως Salines (=Αλυκές ) και μόνο μετά τον 18ο αι. μ.Χ. επικράτησε το όνομα Λάρνακα. Η σημερινή ονομασία της πόλης προέρχεται από την ελληνική λέξη λάρνακα (=σαρκοφάγος), λόγω των πολλών αρχαίων σαρκοφάγων που βρέθηκαν στα εδάφη του Κιτίου.