Στα ίχνη του Ιλισού ποταμού στην Αθήνα

Ο Ιλισός θεωρούνταν στην αρχαιότητα ο δεύτερος κύριος ποταμός της Αθήνας και αποτελούσε ένα οριζόντιο τοπόσημο στη νότια και την ανατολική της πλευρά. Όπως αναφέρεται στους αρχαίους συγγραφείς, οι όχθες του φιλοξενούσαν διάφορες δραστηριότητες, πολιτικές, λατρευτικές -συμπεριλαμβανομένου ενός ιερού αφιερωμένου στον ίδιο τον ποταμό στο λόφο του Αρδηττού- και ήταν ειδυλλιακά τοπία για περιπάτους και φιλοσοφικές συζητήσεις, όπως για τον Σωκράτη και τους μαθητές του (Πλάτων, Φαίδρος 229-230, link).

Καθώς η κοινωνική ζωή γύρω από το ποτάμι άνθιζε, κατασκευαζόταν ένας μεγάλος αριθμός έργων κατά μήκος του, τα οποία χρονολογούνται από την αρχαιότητα έως τον 19ο αιώνα, συμβάλλοντας στην προσβασιμότητα μεταξύ των όχθεων και την αποτελεσματική διαχείριση του νερού (πηγές, γέφυρες, έργα τακτοποίησης ροής).

Ο Ιλισός έχει υποστεί αρκετές επεμβάσεις στην πορεία του, από την αρχαιότητα και με αποκορύφωμα τον 20ο αιώνα, όταν το ποτάμι παροχετεύθηκε υπόγεια. Σήμερα ρέει κάτω από την πόλη της Αθήνας, αποτελώντας ένα από τα αόρατα χαρακτηριστικά της. Αρκετοί ενδιαφερόμενοι φορείς εργάζονται σήμερα για την ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με το ‘χαμένο ποτάμι’, προτείνοντας πιθανές λύσεις για τη βιώσιμη επανεισαγωγή του στο αθηναϊκό τοπίο.