ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
Θεσμοί νερού στην Αρχαία Αθήνα
Διάφορες πηγές αναφέρουν ότι η διαχείριση του νερού στην πόλη της Αθήνας κατά την Κλασική περίοδο ήταν μεγάλης σημασίας.
Από τον Πλούταρχο (ιστορικό του 1ου αι. μ.Χ.) μαθαίνουμε ότι ήδη στις αρχές του 5ου αι. π.Χ. υπήρχε τουλάχιστον ένας δημόσιος υπάλληλος με αρμοδιότητα τα έργα νερού. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, όταν ο Θεμιστοκλής, ο μεγάλος στρατηγός ο οποίος είχε σώσει τους Έλληνες από τους Πέρσες το 480 π.Χ., αργότερα εξορίστηκε και επισκεφθηκε την πόλη των Σάρδεων,
“… Είδε στο ναό της Μητέρας (ως μέρος των Περσικών λάφυρων) την “Υδροφόρα Κόρη”, ένα χάλκινο άγαλμα που ο ίδιος είχε αφιερώσει όταν ήταν επιστάτης των νερών στην Αθήνα, και που είχε δώσει διαταγή να κατασκευαστεί από τα πρόστιμα εκείνων οι οποίοι συλλαμβάνονταν να υποκλέπτουν δημόσιο νερό … “.
Η πολιτική σημασία της διαχείρισης των υδάτων κατά τη διάρκεια του 4ου αι. π.Χ. αντικατοπτρίζεται στη διοικητική οργάνωση. Σύμφωνα με την Αθηναίων Πολιτεία του Αριστοτέλη,
“… Όλοι οι δικαστές που έχουν να κάνουν με την τακτική διοίκηση επιλέγονται με κλήρωση, με εξαίρεση τον Ταμία των Στρατιωτικών, τους Ελεγκτές του Ταμείου των Εορτών και τον Έφορο του Νερού. Αυτοί εκλέγονται με ανάταση των χειρών για να υπηρετήσουν μια θητεία τεσσάρων ετών μεταξύ των εορτών των Παναθηναίων”.
Μια σύγχρονη απόφαση (IG, ΙΙ2, 338) σε επιγραφή επιβεβαιώνει τον Αριστοτέλη και αποδεικνύει ότι η αποτελεσματική διαχείριση του νερού εκτιμώταν ιδιαίτερα,
“… Από τότε που ο Πιτθέας, έχοντας εκλεγεί για την εποπτεία των πηγών, τιμητικά απαλλάχθηκε από τα άλλα καθήκοντά του και είχε πλέον κατασκευάσει μια νέα πηγή για το ιερό του Άμμωνα και είχε κανονίσει να φέρνει νερό σε αυτή, έχει συμφωνηθεί να τιμάται ο Πιτθέας με ένα χρυσό στεφάνι που αξίζει όσο χίλιες δραχμές, έτσι ώστε οι άλλοι που εκλέγονται για την εποπτεία των πηγών να είναι φιλόδοξοι εξ ονόματος του λαού.”